viernes, 17 de junio de 2011

Pozaren etxea - La casa de la alegría


POZAREN ETXEA

 


Pozaren eraikuntza
teilatutik hasten da,
teilatu txinatarra,
giza gainbeheratik
aterako gaituen irribarrea;
gero, beharrezkoak dira leihoak
zerumuga harrapatzeko,
edo gutxienez arrats-behera bat,
egun txarrak ahazteko;
barruan, zura erruz
esperantzaren erretxina dariola;
aterik ere behar da, irtenbide bat beti,
eta barrurako sarrera bat beti.
Oinarriak hortxe zeuden,
hortxe egon dira betidanik
aiton-amonen barreetan
amaren titi harkaitzezkoetan
eta garai orotako lurgabetuen
esku luzatuetan.

 




LA CASA DE LA ALEGRÍA


La alegría se construye
comenzando por el tejado,
un tejado chino,
sonrisa que salva
de la humana caída;
luego, importan las ventanas
que capten horizontes
al menos un crepúsculo
para olvidar los días malos;
en el interior, mucha madera
con resina de esperanza;
puerta no ha de faltar, una salida,
y un acceso al interior.
Los cimientos ya estaban,
estuvieron siempre
en la risa de los abuelos
en la teta rocosa de las madres
y en las manos tendidas
de los desheredados de todos los tiempos.




No hay comentarios:

Publicar un comentario