domingo, 20 de noviembre de 2011

EMAKUME ZAHAR BAT KAFEA HARTZEN




Hutsaren mila mezulari:
hor doaz guztiak zintzurrestean barna,
garratz, kafearekin batera.
Ikaztegiak zainetan.
Kafe garratz hori,
esku dardarati hori,
emakume hori niri begira negarrez,
ez baitu nigan bere semea ezagutzen,
eta ni, izan, ezezagun bat bainaiz
kalean paseatzen zebilena.





ANCIANA TOMANDO CAFÉ


Mil mensajeros del vacío
adentrándose por el esófago del sinsabor
junto con el café
hasta la carbonera de las venas.
Ese café amargo,
esa mano temblorosa,
esa anciana que me mira y llora
porque ya no reconoce a su hijo en mí
que no soy más que un desconocido
que pasaba por aquí dando una vuelta.


Mailu isila. Martillo silenciso. Centro de Lingüística Aplicada Atenea, Madrid, 2004

No hay comentarios:

Publicar un comentario